منظومه ی شمسی

 جالب و خواندنی کلیک کنید

منظومه شمسی ما نه سیاره دارد که دور خورشید می گردند. زمین که ما بر روی آن زندگی می کنیم یکی از این سیارات است.

خورشید: خورشید در مرکز منظومه شمسی ماست. خورشید یک ستاره است.

عطارد: عطارد نزدیک ترین سیاره به خورشید است. عطارد یک سیاره داغ و کوچک است. عطارد ماه ندارد.

ناهید: ناهید دومین سیاره نزدیک به خورشید است. ناهید داغ ترین سیاره است. ناهید ماه ندارد.

زمین: ما روی سیاره زمین زندگی می کنیم. زمین سومین سیاره نزدیک به خورشید است. زمین تنها سیاره ای در منظومه شمسی ست که موجودات زنده در آن زندگی می کنند. زمین یک ماه دارد.

مریخ: مریخ چهارمین سیاره نزدیک به خورشید است. مریخ یک سیاره نارنجی ست. مریخ دو تا ماه دارد.

مشتری: مشتری پنجمین سیاره نزدیک به خورشید است. این سیاره بسیار بزرگ که گازی ست بزرگ ترین سیاره منظومه شمسی ماست. مشتری ماه های زیادی دارد.

زحل: زحل ششمین سیاره نزدیک به خورشید است. این سیاره بسیار بزرگ حلقه های زیبایی دارد که از یخ و سنگ تشکیل شده اند. این سیاره ماه های زیادی دارد.

اورانوس: اورانوس هفتمین سیاره نزدیک به خورشید است. این سیاره یک سیاره بسیار بزرگ گازی با نور آبی ست. اورانوس ماه های زیادی دارد.

نپتون: نپتون هشتمین سیاره نزدیک به خورشید است. این سیاره یک سیاره بسیار بزرگ گازی با نور آبی ست. اورانوس ماه های زیادی دارد.

پلوتون: پلوتون یک سیاره کوتوله است و از همه سیارات دیگر از خورشید دورتر است. پلوتون معمولاً دورتر از نپتون است. ولی در زمان های کوتاهی هم  نپتون از پلوتون به خورشید نزدیک تر می شود. این سیاره سنگی یک ماه دارد که اندازه خودش است و دو ماه ریز هم دارد. پلوتون کوچک ترین سیاره در منظومه شمسی ماست.

شکل گیری منظومه شمسی حدود 5 میلیارد سال پیش ، از ابری متشکل از گاز و غبار بین ستاره‌ای ، آغاز گردید. جاذبه بماعث انقباض ابر شده و کره متراکمی از گاز در مرکز ابر بوجود آورد. جاذبه همچنین باعث دوران هر چه سریعتر ابر شد. هنگام دوران، مواد موجود در ابر، پهن شده و حلقه ای به وجود آمد که نواحی متراکم مرکزی را در بر می گرفت. سرانجام در این ناحیه متراکم ، گرمای لازم برای وقوع واکنشهای هسته‌ای فراهم گشت و بدین ترتیب ، ستاره خورشید بوجود آمد. اعضای کوچکتر منظومه شمسی از مواد موجود در این حلقه بوجود آمدند. این اعضاء عبارتند از سیارات ، سیارکها و ستاره دنباله دار.

میلیونها سال طول کشید تا منظومه شمسی از ابری متشکل ازگاز و غبار ، پدید آمد.

خانواده منظومه شمسی

تمام اجرام آسمانی که در یک منظومه مداری قرار دارند، تحت تأثیر جاذبه‌ای دو جانبه به دور یک جرم مشترک مرکزی می‌چرخند. در منظومه زمین _ ماه مرکز جرم مشترک در فاصله 4748 کیلومتری (2950مایلی) هسته زمین قرار داشته و از سطح زمین خارج نشده است. در مورد منظومه شمسی ، مرکز جرم مشترک همواره با تغییر موقعیت نسبی سیاره‌ها ، در حال تغییر است. این مرکز در فاصله‌ای حدود 300000 کیلومتر (186000 مایل) خارج از سطح خورشید قرار دارد.

سیارات منظومه شمسی

• سیاره ماه


• سیاره عطارد


• سیاره زهره


• سیاره زمین


• سیاره مریخ


• سیاره مشتری


• سیاره زحل


• سیاره سیاره اورانوس


• سیاره نپتون


• سیاره پلوتون


• سیاره سدنا